LOATHE ME
091803

If I
Let myself get close to you
A requisite you will be to me.
If I am too contingent,
Mislay will I, the faculty to be alone,
To function on my own,
Bungling to survive without you
Weak will I be, vacillating, irresolute.
Then I
Must spurn propinquity,
Must secede myself from you, careless,
For I will need to be certain,
So not to pine for you heftily,
If mislaid you will be.

Loathe me.
Be repulsed by me
For I am being me.

Should I,
Be implicated to you, then I shun you.
As I accept as true,
I am not within acceptable limits
For you to be enthralled to me.
If I am not attracted to you,
For certain will I be unperturbed, forthcoming as I am not anxious,
For always will I be before the one I am not rapt to.

Loathe me.
Be repulsed by me
For I am being me.

If I diverge from you,
I miss what I clinch with you.
I heave closer.
If I need you, I am feeble.
I hate myself for being feeble.
I resent you for making me feeble.
I distance myself from you.

Loathe me.
Be repulsed by me
For I am being me.

Go on, tell me what you want.
But constrained will I feel to conform what you want.
When I feel proscribed,
Scrawny, inadequate, do I feel inside
Not the least bit can I give you what you stipulate for, devoid of feeling piqued.
Convey me your feelings,
Then I must do what you want,
That would meddle with what I want.
So,
I do not want to heed your feelings.

Loathe me.
Be repulsed by me
For I am being me.

Should I be where I want to be,
I would by no means be impotent, weak, tired, afraid, inadequate,
But I am.
Therefore, I feel inadequate.
I must fail to disclose my feelings,
So you would not find out how flawed I really am.
Lie. I live a lie.

Loathe me.
Be repulsed by me
For I, yes I,
Love you,
But I am being me.

A FIGMENT OF MY IMAGINATION

sumbody rocked my world last night...
and he's not drunk. too bad i was. pero sane enough to feel that he's feeling sumthin too.

pero so uncanny...people would do such things just to put across their concealed sentiments...

like...

buying "the event" tickets for both of us. so britney. it's a total turn-off. but he didnt do that.

benevolent enough for those pimple-causing chocolats... for that extra 20lbs and lovehandles. but that he didnt do too.


instead...

he said a short prayer... pronouncing his desire for a ceaseless warm relationship for both of us.

too pious?
no. i am pipe-dreaming. HEHE. cloud-cuckoo-land.

wake up u.. u...@#$%^&*# daydreamer!!!!!
its a chimera.

ERR....look at what 4 bottles of beer can do.

got this from my hindu friend siva...
i think its written without a glitch...
tells how impeccable a friend could be


A Friend....

(A)ccepts you as you are
(B)elieves in "you"
(C)alls you just to say "HI"
(D)oesn't give up ! ! on you


(E)nvisions the whole of you (even the unfinished parts)
(F)orgives your mistakes
(G)ives unconditionally
(H)elps you
(I)nvites you over


(J)ust "be" with you
(K)eeps you close at heart
(L)oves you for who you are
(M)akes a difference in your life


(N)ever Judges
(O)ffers support
(P)icks you up
(Q)uiets your fears
(R)aises your spirits


(S)ays nice things about you
(T)ells you the truth when you need to hear it
(U)nderstands you
(V)alues you


(W)alks beside you
(X)-plains thing you don't understand
(Y)ells when you won't listen and
(Z)aps you back to reality


(hello? meron ba? ikaw ba to? text mo naman ako.)

Alang pasok sa trabaho dahil sa ulan. Posible kaya yun? Kahit bumagyo ng palaka sa Pilipinas ay di mo aakalaing magagawa palang mag declare ng eskwelahang pinapasukan ko ng ganito. Kung iisipin mong isususpinde ang pasok dahil San Fernando, Pampanga ka pa nanggagaling, na kung saan iihi lang ang bayawak ay aabot-tuhod na ang tubig ulan, samahan pa ng floating ataul na galing Sto Tomas, mangarap ka.

Geographically, ang Pampanga ay nasa bahaging gitna ng Region III. Kung iisipin mo ay madali itong maapektuhan ng bagyo na magmumula sa Norte sa dahilang kapatagan ang mas malawak na bahagi nito. Kumbaga ay walang barriers. Ang di ko lubos-maisip ay kung bakit umakyat na ng # 3 ang signal sa Tarlac, Bataan, at Maynila, ay sing perpekto pa rin ng bola ng roll-on deodorant ang pagka zero ng signal dito sa Pampanga. Paalala: Pa encore na ang concert ng mga palaka sa likod ng bahay namin at di pa nauuwi ang tatay ko dahil siguradong bising-bisi siyang nag-aantay ng mekaniko-on-the-road.

Pero iba ngayon. Salamat sa signal #2 ni Onyok na sa tingin ko ay sa panaginip lamang nangyayari. Ang sarap ng pakiramdan ng habang nagmamadali kang magbihis sa kaumagahan upang hindi maging cause of delay ng school bus (na lagi namang cause of delay) ay biglang isisiyok ng celphone ko ang die-another-day kong alert tone para sa text message na magsasabing walang pasok. Saya no? Hindi rin.

Oo mas gusto ko na yung walang pasok sa meron. Papayag akong ipatapon ako sa Alcatraz kung sasabihin mong ayaw mo. Plastik ka kung ganun. Lalo na kung kakatapos pa lang ng nakaka tigang sa utak at walang kamatayang taunang Selebrasyon ng Buwan ng Lahi sa school. Obligahan ka ba namang magturo at tumugtog ng sandamakmak na awiting Pilipino sa lahat ng mga estudyante ng grade school sa loob ng isang linggo, habang inaantay ka sa kabilang building dahil may isang klase ng grade 2 na nawala sa pag-iisip kong papasukan ko pala. Minsan, pasusuutin na lang ako ng jester costume, iisiping mong pwede ako sa circus. Marunong pala ‘kong mag juggle.

Ang mga di-pangkaraniwang mga araw na ito ay para na ring pagtakas mula sa isang mapanggamit na halimaw ng trabaho. Pero di yun ang point. Meron ding disadvantages yung pagkakaroon ng aksidenteng bakasyon. Bukod sa bubungad sa mga mata mo ang gabundok na pinagkainan sa lababo na nung nakaraang gabi pa nakatambak sa lababo, mag ta-transform din sa mala-Himalayas sa taas ang tambak ng gawain mo sa carel o table mo sa office. Asa ka pa na lalapit ang co-teacher mo sa iyo at sasabihing “di ako busy, mag vo-volunteer akong gawin ang work mo.” Parang sinabi mo na ring kaakit-akit ang Ilog Pasig at di ka nanunuod ng Meteor Garden.

Ah, oo nga pala. Wala rin palang ibang sisisihin kung bakit maluha-luha ako ngayon sa harap ng mga plato sa lababo. Ipagsigawan ba naman na walang pasok sa buong kabahayan. Di umubra ang powers ng nunal sa paa at kagitingan ng dila ngayon sa mga magulang.

Pero ayos lang. Ang 20 minutes na gugugulin mo sa paghuhugas ng mga balugang kaldero at ang close-to-eternity na pakikipag bunong-braso mo sa mga nakapending mong trabaho ay walang kwenta, kung ikukumpara sa pansumandaling pagtakas sa kamandag ng burn-out at pagkakaroon ng kapanatagan ng loob at pansariling kapayapaan. And World Peace. I thank you.